Fiku miku fiku miku – jestem w Twoim pamiętniku

 

Kto miał, ten wie o co chodzi, kto nie miał – ten również wie 😊

Mowa oczywiście o pamiętnikach. Po latach są one nieocenioną skarbnicą wspomnień.

W pamiętniku każdy wpis jest niepowtarzalny, bo przecież każdy miał inny styl pisma, rysował/malował jedyne i niepowtarzalne obrazki. Aby w końcu zamieścić ten tekst, który zawsze miał być „Ku Pamięci”. Wierszyki rymowane często się powtarzały, jednak te wspomniane detale poszczególnych wpisów decydowały o całości. No i jeszcze zagięty róg. Kto zostawił takowy w swoim wpisie ten plusował podwójnie u właściciela tego kilkudziesieciostronicowego dzieła sztuki, jakim był wówczas ów Pamiętnik. Odginając róg kartki z niecierpliwością czekało się na to, co tam się chowa. A notki były różne: „kto tu zagląda, ten tak wygląda” (i obowiązkowo mini szkic szkieletu człowieka), albo „a datę i rok zżarł głodny smok”.

Oto przykłady wierszyków z mojego prywatnego osobistego pamiętnika.

 

Na łodzi całują się młodzi,

A wrona kracze – Nie wolno smarkacze!

  

Nie na rok, nie na dwa,

Lecz na zawsze Tobie ja.

 

Fiku miku, fiku miku

Jestem w twoim pamiętniku.

Życzę tobie beczkę wina

I chłopaków pół tuzina.

 

Piękna jest wiosna,

Piękne jest tchnienie,

Lecz najpiękniejsze

Z młodych lat wspomnienie.

 

Nie będę się za dużo rozpisywać – poniżej zamieszczam skany wybranych stronic mojego prywatnego pamiętnika, do którego wpisywali się koledzy, koleżanki i rodzina. Prowadzony był w latach 1995-1997, czyli w 3 i 4 klasie Szkoły Podstawowej. 3 klasa to SP w Pańkowie, a 4 klasa – SP w Szarowoli – miejscowości sąsiedniej.

A czy Wy mieliście kiedyś taki pamiętnik? A może nadal trzymacie schowany gdzieś w szafie?

Wpisywaliście się znajomym do takich pamiętników? A może pamiętacie jakieś fajne wierszyki/rymowanki?

Piszcie, jestem bardzo ciekawa jak u Was było.

Peace 😎